Εξατομικευμένη εκτίμηση ρίσκου για το σύνολο των κληρονομικών και επίκτητων καρδιαγγειακών νόσων πρωτογενής (προ της εκδήλωσης) ή δευτερογενής (αφού εκδηλωθούν).
Σύγχρονα μοντέλα πρώιμης και έγκαιρης διάγνωσης της αθηροσκληρυντικής αποφρακτικής νόσου και εμφράγματος μυοκαρδίου διαταραχής του αγγειακού ενδοθηλίου, πρώιμη σκλήρυνση της αορτής.
Πρόγνωση βαλβιδοπαθειών και έγκαιρης αναστροφής του ρίσκου συμπεριλαμβανομένης της συνδρομικής πρόπτωσης μιτροειδούς ή της MASS phenotype.
Παρακολουθηση Διπτυχων αορτικών και αορτικων ανευρύσματων με συνθετες τεχνικές εκτίμησης της ταχύτητας αύξησης και πρόγνωσής τους.
Πρώιμες εκδηλώσεις υπερτασικής καρδιοπάθειας.
Αν και σπάνια, δυστυχώς μπορεί να συμβεί χωρίς προηγούμενα συμπτώματα. Η αθηρωματική αποφρακτική νόσος, οι γενετικές μυοκαρδιοπάθειες όπως υπερτροφική, δεξιάς κοιλίας, οι ηλεκτρικές γενετικές ανωμαλίες, Brugada, Long QT1,2,3, δεματια με συνδρομα προδιεγερσης WPW, ιογενείς μυοκαρδιτιδες και φάρμακα κατέχουν τα σημαντικότερα ποσοστά.
Αναλόγως της αιτίας που τα κάνατε, φυσικά και μπορείτε. Οι εξετάσεις αυτές είναι αδρά εργαλεία ανίχνευσης συγκεκριμένων καρδιακών νόσων, καλύτερα όταν γίνονται κοντά στα συμπτώματα και υπό κάποιες προϋποθέσεις. Συχνά δεν φωτίζουν αρκετά σκοτεινά σημεία, τα οποία αυξάνουν με την ελλιπή εκπαίδευση του ιατρού καθώς και με την χρονική απόσταση απ’ τα συμπτώματα.
Η αντιμετώπιση της χοληστερόλης όσο νωρίτερα γίνει τόσο καλύτερα τα αποτελέσματα.
Η ηλικία, το φύλο, η παρουσία υπέρτασης, κληρονομικότητα, διαβήτης, κάπνισμα ή κλινική αθηροσκλήρυνση όπως προκύπτει από τις εξετάσεις καρδιάς και αγγείων καθορίζουν την ανάγκη έναρξης και την ένταση της θεραπείας.
Τα καρδιακά φυσήματα είναι εκδήλωση, σημείο νόσου και όχι νόσος από μόνα τους. Σύμφωνα με αυτό, η μελέτη και διάγνωση της νόσου που κρύβεται, η σωστή εκτίμηση της διαταραχής της ροής και η πρόγνωση του στην πορεία των ετών είναι αυτό που καθορίζει τη φύση του σε άθωο ή σημαντικό.
Αν ο πόνος είναι έντονος, καταλαμβάνει ικανή έκταση, έχει αύξηση και μείωση σταδιακή, αντανακλά στα χέρια, το λαιμό, την ράχη, με συνοδό εφίδρωση ή δυσφορία.
Τα επεισόδια “λιποθυμίας” μπορεί αναλόγως της ηλικίας και των υποκείμενων καρδιακών νόσων να είναι οι πρώτες εκδηλώσεις πολύ σοβαρών αρρυθμιών ή καταστάσεων. Πρέπει πάντα να διερευνώνται επιμελώς και να θεωρούνται σοβαρά μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου.
Δυστυχώς ναι, με κάποια από αυτά είτε κληρονομικά είτε επίκτητα να πρωτοεκδηλώνονται με δραματικό τρόπο. Ένα παιδί πρέπει πάντα να κάνει σε πρώιμη ηλικία ένα βασικό έλεγχο και ακολούθως να επαναλαμβάνει μέχρι ενηλικιώσεως με συχνότητα που θα καθορίσουν τα πρώτα καρδιολογικά ευρήματα. Η απουσία δε “φυσημάτων” επ’ ουδενί δεν σηματοδοτεί καλή καρδιαγγειακή υγεία.
Κατά περίεργο τρόπο συνήθως ΝΑΙ. Οσον αφορά το γνωστο BYPASS οι ενδείξεις είναι πολύ συχνά σχετικές. Στην επεμβατική καρδιολογία σήμερα έχουμε διευρύνει απεριόριστα τα όρια αντιμετώπισης ακόμη και των πιο δύσκολων στενωτικών βλαβών (Στέλεχος, ασβέστωση, σύνθετοι διχασμοί, χρόνιες αποφράξεις)
Μια δεύτερη έγκριτη γνώμη είναι σημαντικη.
Είναι τελείως διαφορετικά σενάρια. Για τη μέν μαρμαρυγή έχει αποδειχθεί ότι αποτελούν συχνά αιτία αλλά όχι βασική προϋπόθεση, για τη δε ανακοπή απαιτείται σχεδόν πάντα να πάσχετε από κάποιο συγκεκριμένο συνήθως διακριτό νόσημα του μυοκαρδίου.
